Ktokolwiek. Gdziekolwiek. Zawsze. Każdy powinien być bezpieczny!

Światowy Dzień Uchodźcy, to międzynarodowe święto ustanowione przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ), aby uhonorować uchodźców z całego świata. W tym dniu chcemy pokazać siłę i determinację ludzi, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich krajów z powodu wojny lub prześladowań. Światowy Dzień Uchodźcy jest okazją do budowania empatii oraz zrozumienia trudnej sytuacji, w jakiej są uchodźcy i do pokazania jaki wkład wnoszą do społeczeństw, w których się osiedlają.

Działamy zgodnie z humanitarnymi zasadami, co oznacza, że wspieramy wszystkich migrantów oraz osoby przesiedlone, dbamy o ich potrzeby, niezależnie od ich statusu (tj. niezależnie od tego, czy są formalnie uznawani za „uchodźców”, „osoby ubiegające się o azyl”).

Tematem tegorocznego Światowego Dnia Uchodźcy jest: Poszukiwanie bezpieczeństwa jest prawem człowieka i to nie podlega żadnej dyskusji. Bez względu na to, skąd pochodzą ludzie zmuszeni do ucieczki, powinni być mile widziani. Ktokolwiek. Gdziekolwiek. Zawsze. Każdy ma prawo szukać bezpieczeństwa.

 

 

Solidarność okazywana ludziom uciekającym przed konfliktem na Ukrainie pokazuje, co można osiągnąć, gdy ludzkość jest na pierwszym miejscu, a my przyjmujemy i wspieramy ludzi szukających bezpieczeństwa.  Według danych UNHCR obecnie 100 milionów ludzi jest przymusowo przesiedlonych i każdy z nich zasługuje na bezpieczeństwo, ochronę i godność. Ratowanie życia poprzez skoordynowane międzynarodowe wysiłki w zakresie poszukiwania i ratownictwa na szlakach morskich i lądowych jest priorytetem. Zbyt wiele osób zmuszonych jest do podejmowania niebezpiecznych podróży, często po to, by uciec przed niebezpiecznymi sytuacjami. Od 2014 r. na morskich szlakach migracyjnych według IOM zginęło ponad 47 000 migrantów. Ludzie nie powinni ryzykować życia w poszukiwaniu bezpieczeństwa i ochrony.

Upolitycznienie wsparcia dla uchodźców i przesiedleńców zagraża ich bezpieczeństwu i utrudnia humanitarne działania. Rządy różnych krajów mają prawo do określania własnej polityki migracyjnej, ale jednocześnie zobowiązane są do tego, aby ustalać je w sposób zgodny z ich międzynarodowymi zobowiązaniami i obowiązkami, w tym zapobieganiem cierpieniu i śmierci. Na przykład na najbardziej śmiercionośnym szlaku migracji morskiej, w środkowej części Morza Śródziemnego, brakuje skoordynowanych przez państwa działań poszukiwawczo-ratowniczych.  W związku z tym Międzynarodowa Federacja Stowarzyszeń czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (IFRC) nawiązała w 2021 r. współpracę z SOS Mediterranée, operatorem statku ratowniczego Ocean Viking, ustanawiając pierwszy Punkt Pomocy Humanitarnej (HSP) na pokładzie statku. Załoga SOS Mediterranée uratowała ponad 1550 osób, a zespoły IFRC zapewniają uchodźcom opiekę zdrowotną, wsparcie psychospołeczne i żywność. Jednak tę niezbędną pracę humanitarną utrudnia brak niezawodnego systemu bezpieczeństwa, co prowadzi do opóźnień w doprowadzeniu uratowanych do bezpiecznych miejsc.

IFRC i krajowe stowarzyszenia Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca pracują
nad zapewnieniem uchodźcom i osobom przesiedlonym dostępu do podstawowych usług i ochrony
w oparciu o ich potrzeby, niezależnie od ich statusu. Aby wesprzeć osoby dotknięte konfliktem
na Ukrainie, 298 Punktów Pomocy Humanitarnej (HSP) udziela informacji, żywności, wody, produktów do pielęgnacji niemowląt, artykułów higienicznych i pomocy finansowej w regionie. Panamski Czerwony Krzyż prowadzi mobilny HSP, który zapewnia opiekę przedszpitalną w Darien Gap, gdzie w pierwszej połowie 2021 r. przejechało ponad 26 000 migrantów.Pandemia COVID-19 zaostrzyła istniejące luki w zabezpieczeniach, ograniczyła ścieżki regularnej migracji i jeszcze bardziej podważyła bezpieczeństwo, dobrostan i sprawczość uchodźców oraz osób przesiedlonych. Podczas pandemii Kolumbijskie Stowarzyszenie Czerwonego Krzyża wdrożyło Punkty Pomocy Humanitarnej (HSP) na granicy z Wenezuelą, oferując podstawowe usługi, takie jak opiekę zdrowotną. Wolontariusze Libijskiego Czerwonego Półksiężyca prowadzą HSP, które zapewniają dostęp do informacji, żywności i innych potrzeb, a także prowadzą działania w zakresie przywracania więzi rodzinnych. Uchodźcy i przesiedleńcy muszą być włączani we wszystkie aspekty społeczne, z możliwością wpływania na politykę i praktykę oraz opowiadania własnych historii w celu obrony własnych potrzeb
i priorytetów, takich jak bezpieczniejsza migracja.

 

 

110 Stowarzyszeń krajowych świadczy usługi humanitarne dla migrantów i przesiedleńców.

W 2020 roku Czerwony Krzyż dotarł z usługami związanymi z migracją do około 8,9 miliona osób.

W 2022 r. IFRC  wspiera uchodźców oraz osoby przesiedlone w kryzysie w 26 krajach.

Wróć do góry